Otizme Bağlı Olarak Ortaya Çıkan Konuşma Bozuklukları

Otizm, genel olarak çocuğun entellektüel seviyesi ile uyumsuz sosyal gelişim, gecikmiş lisan gelişimi ve/veya çocuğun sözel olmayan entellektüel seviyesinde sapma ve stereotip oyun örüntüleri ile değişikliğe olan direnç ile karakterizedir. Otistik çocuklar iletişim becerilerinin kazanılmasında oldukça yavaştır. Bu noktada, bu çocuklar diğer dil bozuklukları olan çocuklara benzemektedirler ancak bununla birlikte linguistik fonksiyonlarına ilişkin çok sayıda özellikleri, onları, mental retarde ve özgün dil bozukluğu olan çocuklardan ayırmaktadır. Otistik çocukların konuşmaya başlamaları yaşıtlara göre oldukça geç dönemde meydana gelebilir (5 yaş sonrası). Ekolali olarak adlandırılan istenmeyen taklit içeren sözel davranışları çok sık gösterirler. ‘Ben’ ve ‘sen’ gibi zamirleri reddetmeleri, konuşmaları sırasında zamirleri kullanmaktan kaçınmaları ve konuşurken monoton özelliğe sahip olmalarıdır. Çoğunlukla alternatif iletişim yöntemlerinin öğretilmeye çalışıldığı otizmde, sonuç almak için uzun süreli ve multi-disipliner bir yaklaşım gerekmektedir.