İşitme kaybı, otizm ve dikkat eksikliği/hiperaktivite bozukluğu olan çocukların özellikleri

Otizm, üç yaşından önce başlayan, sosyal etkileşim ve iletişimde önemli ölçüde bozulma ve anormal gelişim, ilgi ve etkinliklerin belirgin sınırlılığı gibi özelliklerle kendini gösteren gelişimsel bir bozukluktur.

İşitme kaybı ve otizmi olan çocuklar, normal gelişim gösteren yaşıtına göre dil gelişiminde belirgin gecikme ve beraberinde sosyal problemler yaşarlar. Bu çocukların dil ve konuşma gelişiminde gecikmenin yanı sıra konuşmalarında ekolalileri vardır. Göz teması kurmayan otistik çocuğun, okul öncesi dönemde yaşıtlarıyla ilişki kurup geliştiremediği görülür. Ayrıca bu çocuklar dönen eşyalara karşı büyük bir ilgi gösterirler. Çevredekiler tarafından garip olarak nitelendirilen stereo tipik hareketleri ve duyguların uygunsuz biçimde dile getirilmesi de çok belirgindir. Nedensiz yere ağlayıp öfke nöbeti de geçirebilirler.

Dikkat Eksikliği/Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB), dikkat eksikliği, aşırı hareketlilik ve dürtüsellikle 7 yaşından önce başlayan nöropsikiyatrik bir bozukluktur. DEHB aşırı hareketlilik, engellenme eşiğinin düşük olması, dikkati gereken yere, gereken biçimde ve sürede yönlendirememe, arkadaş ilişkilerinde ve topluma uymada güçlük çekme ve okul başarısızlığı gibi klinik özellikleri içerir. İşitme kayıplı çocuklarda %6.6 oranında DEHB görülür.

DEHB'de bilişsel süreçlerde de önemli bozukluklar görülür. Ayrıca bu çocuklarda sıklıkla rastlanan bir diğer bozukluk da görsel algılama bozukluğudur.

Çocukluk döneminde yaygın olarak görülen bozukluklardan bir diğeri olan öğrenme güçlüğü, DEHB‟ye en fazla eşlik eden rahatsızlıklardan biridir. Öğrenme güçlüğü ve DEHB olan çocukların daha çok bilişsel problemlerle birlikte akademik başarılarında zorluklar yaşarlar